Η σημασία της ψυχοκινητικής αγωγής στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και η σχέση της με τον χορό.
Η προσχολική ηλικία (2-6 ετών) είναι η αρχή της σχολικής αγωγής. Το παιδί αναπτύσσεται σωματικά, κοινωνικά, κινητικά, γνωστικά και συναισθηματικά και η ύπαρξη των σωστών ερεθισμάτων και των κινήτρων βοηθάει στην καλύτερη και πιο υγιή ανάπτυξή του. Σε σωματικό και κινητικό επίπεδο, το παιδί συνεχίζει να αναπτύσσεται λίγο πιο αργά βέβαια σε σχέση με τη βρεφική ηλικία και τα χαρακτηριστικά του αρχίζουν και μοιάζουν με ώριμου ανθρώπου. Δυναμώνει το μυϊκό και το νευρικό σύστημα, παρατηρείται μία μεγαλύτερη ευχέρεια στο βάδισμα, έντονη κινητικότητα, μεγαλύτερη σταθερότητα και ακρίβεια στις κινήσεις του. Όλα αυτά επιτυγχάνονται κυρίως μέσω της μίμησης.
Η Ψυχοκινητική είναι «μια ολιστική – ανθρωπιστική, εξατομικευμένη κι αντίστοιχη με το αναπτυξιακό επίπεδο και τις ανάγκες του παιδιού προσέγγιση της κινητικής αγωγής». Η λέξη ψυχοκινητική κρύβει μέσα της τους όρους ψυχή και κίνηση και δηλώνεται έτσι και η άρρηκτη σχέση τους. Το παιδί μέσα από την ψυχοκινητική παίζει, κινείται, εκφράζεται, αισθάνεται και μαθαίνει. Η ψυχοκινητική στοχεύει στην ανάπτυξη των γνωστικών και των κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών, στη γνώση του σώματος τους, του χωρικού και του χρονικού προσανατολισμού, στην ισορροπία και στην αίσθηση της κίνησης και του σώματος. Σύμφωνα με έρευνες, η κακή απόδοση στο σχολείο, η έλλειψη συγκέντρωσης, η έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων και τα προβλήματα συμπεριφοράς συνδέονται ή προκαλούνται από αδυναμίες στην κινητική ανάπτυξη του παιδιού στην προσχολική και σχολική ηλικία.
Ο χορός είναι ένα από τα μέσα, που μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην ψυχοκινητική, καθώς ενισχύει όλους τους παραπάνω τομείς. Επιλέγοντας τον κατάλληλο χορό για κάθε παιδί, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του, το παιδί εκφράζεται, μαθαίνει, κοινωνικοποιείται, ακολουθεί κανόνες, προσαρμόζεται, αναπτύσσεται και δημιουργεί. Η ψυχοκινητική θα μπορούσαμε να πουμε ότι αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη του χορού. Και όπως είπε και ο Καβάφης «Όταν χορεύεις γράφεις στη γη αυτό που θέλει να πει η ψυχή σου».
Γράφει η Τζατζαράκη Μαρία